گاهی اوقات انسان به مرگ خود راضی می شود... !! 

و این ماه های منحوس چقدر سخت به اتمام می رسند...!! 

این ها حرف هیچ کس نیست...!! 

حرف من است...خود من...خود خودم!! 

هیچ کتابی...نه فروغ نه کتاب های مسخره ی گمنام نویسنده...!! 

با اینکه میخندم...با اینکه می خندانم...از دل من بی خبرند...هرکس مرا می شناسد!! 

و چه خوش میگوید فروغ...آن رنج کشیده ی گمنام...آن زجر کشیده ی بدنام...!!! 

.:گاهی اوقات فکر میکنم درست است که مرگ رسم یکی از قوانین طبیعت است.اما آدم تنها در برابر  این قانون است که احساس حقارت و کوچکی میکند.یکی مساله ای است که هیچ کاریش نمیشود کرد.حتی نمی شود برای از مین بردنش مبارزه کرد...فایده ای ندارد...باید باشد...خیلی هم خوب است...:.